Ethel Cain: Golden Age

[Verse 1]
Już nie chcę mówić o miłości
Bo to dla mnie zbyt wiele
Jedyne co robię to marnuję i maleję, czekając na ten wiek mojego życia
Kiedy będę stara i miłość będzie jedynym czego będę potrzebowała

Kołysząc się w świetle lampy w białej sukni mojej matki
Trzymam się jak pies którego chcą uśpić
Wylewam łzy i marnuję najlepsze lata
Jak królowa piękności z zaszklonymi oczami

[Chorus]
Dostałam to, co chciałam i to wciąż dla mnie za mało
Kochanie, nie widzisz
Jestem tak piękna i to się na mnie zmarnowało?
Bo ten smak przypomina mi
Nienawidzę tego co stało się z miłością

[Verse 2]
Już nie chcę być w moim domu
Bo to po prostu sprawia, że jest mi smutno
Wypuszczanie na wolność każdego mężczyzny, który przynosi światu ból
Z nim za każdym razem, gdy spada do mojego łóżka

Czy chcesz tylko mojej krwi?
Czy po prostu tak cholernie trudno mnie pokochać?
Bo czuję, że wszystko, co mam, to wciąż za mało
Chyba po prostu wyjdę na zewnątrz
I patrz, jak ogień i pola złota odlatują dalej ode mnie

[Chorus]
Dostałam to, co chciałam i to wciąż dla mnie za mało
Kochanie, nie widzisz
Jestem tak piękna i to się na mnie zmarnowało?
Bo ten smak przypomina mi
Nienawidzę tego co stało się z miłością

[Bridge]
Lecz pewnego dnia wrócę
Dam sobie ze sobą spokój i powiem sobie
Nie muszę czekać na to, aż będę szczęśliwa kiedy będę stara
I pewnego dnia odnajdę drogę
By zwalczyć fale, pogodzić się z bólem
I pomalować wieki setkami odcieni złota
Złota
Złota
Złota

[Chorus]
Dostałam to, co chciałam i to wciąż dla mnie za mało
Kochanie, nie widzisz
Jestem tak piękna i to się na mnie zmarnowało?
Bo ten smak przypomina mi
Nienawidzę tego co stało się z miłością

[Outro]
I odnalazłam swoją drogę, odnalazłam swoją drogę
Jestem w drodze, jestem w drodze
Nie czekaj długo, nie chcę, żebyś się mną znudził
Ale przyjdę
Przyjdę, przyjdę
Przyjdę, przyjdę
Przyjdę, przyjdę po ciebie