Kasabian: Man Of Simple Pleasures

Jestem facetem, facetem od drobnych przyjemności
Mam czego potrzebuję, daj mi więc whisky w obfitości
Choć oczy wypaczają, dobrze widzieć mogę
A tak w ogóle, właśnie ruszyłem w drogę
Choć przez całe moje życie mieszano ze mną błoto
Nie jestem niczyim idiotą

I oto znów jestem siląc się na udawanie
Że dla waszych ludzkich zasad jutro nastanie
Pokieruje mną droga, pozbędę się ciężaru zbędnego
Nie widzę nic dalej, więc zostawcie mnie w przeszłości samego

Powiedziano mi, że świat już prawie skończony
Lecz na zewnatrz słyszę, że ptak śpiewa wciąż swe tony
Rzucasz więc kości i patyki
Lecz każdy przegrany będzie miał swoj dzień, ruszam weń
Choć przez całe moje życie mieszano ze mną błoto
Nie jestem niczyim idiotą

I oto znów jestem siląc się na udawanie
Że dla waszych ludzkich zasad jutro nastanie
Pokieruje mną droga, pozbędę się ciężaru zbędnego
Widziałem co was czeka, zostawcie mnie w przeszłości samego

Więc idź, niech prawy prowadzi cię do domu, gdzie masz żyć
Ja zostanę, zasłuchamy w mej muzyce, tak powinno być

Na przejażdżkę nie chcesz mnie brać
Jestem za szybki byś mógł za mną gnać
Na wspólną przejażdżkę nie chcesz się zgodzić
I nie dogonisz ich, nie o pieniądze tu chodzi
(Nie zamierzam stać w szeregu ludzi
Czekając na to, że mnie wyrzucisz)
Nie chcesz wziąć mnie na przejażdżkę, nie chcesz wziąć mnie na przejażdżkę
Nie chcesz wziąć mnie na przejażdżkę, nie chcesz wziąć mnie na przejażdżkę