Linkin Park: Crawling

Pełzając w mojej skórze,
Te rany, one się nigdy nie zagoją.
Strach jest sposobem, w jaki upadam,
Trudno się połapać, co jest rzeczywiste.

Jest wewnątrz mnie coś, co wciąga mnie głębiej,
Konsumując, dezorientując.
Obawiam się, że ten brak samokontroli jest niekończący się.
Kontrolując, nie wydaje mi się


Bym znów się odnalazł.
Moje ściany zbliżają się.
(Bez poczucia pewności, jestem przekonany, że tu jest po prostu zbyt wiele napięcia do zniesienia.)
Już kiedyś czułem się w ten sposób,
Tak niepewny.

Pełzając w mojej skórze,
Te rany, one się nigdy nie zagoją.
Strach jest sposobem, w jaki upadam.
Trudno się połapać, co jest rzeczywiste.

Dyskomfort ogarnął mnie bezgranicznie.
Dekoncentrując, oddziałując.
Wbrew własnej woli stoję obok swojego własnego odbicia.
To wstrząsające, jak bardzo nie wydaje mi się,

Bym znów się odnalazł.
Moje ściany zbliżają się
(Bez poczucia pewności, jestem przekonany, że tu jest po prostu zbyt wiele napięcia do zniesienia)
Już kiedyś się tak czułem,
Tak niepewny.

Pełzając w mojej skórze,
Te rany, one się nigdy nie zagoją.
Strach jest sposobem, w jaki upadam.
Sprawiając, że trudno się połapać, czym jest rzeczywistość.

Pełzając w mojej skórze,
Te rany, one się nigdy nie zagoją.
Strach jest sposobem, w jaki upadam.
Sprawiając, że trudno się połapać, czym jest rzeczywistość.

Jest wewnątrz mnie coś, co wciąga mnie głębiej,
Konsumując (dezorientując, czym jest rzeczywistość)
Ten brak samokontroli, którego się boję, nigdy się nie skończy,
Kontrolując (dezorientując, czym jest rzeczywistość)