Mumford & Sons: The Cave

W dolinie twego serca jest pusto.
Słońce wstaje powoli, kiedy idziesz.
Z dala od wszystkich lęków,
A wszystkie błędy zostawiłeś za sobą.

Po zbiorach nie zostało dla Cibie nic do jedzenia,
Ty kanibalu, ty mięsożerco, widzisz to.
Ale ja widziałem to samo,
Znam upokorzenie po porażce.

Ale będę trzymać się nadziei
I nie pozwolę ci się zakrztusić
Tą pętlą wokół twojej szyi.

I znajdę siłę w bólu
I zmienię swoje postępowanie,
Poznam moje imię, kiedy znów ktoś je zawoła.

Bo są inne rzeczy, które wypełniają mój czas.
Bierzesz co twoje, ja biorę co moje.
Dopuść mnie do prawdy,
Która odświeży mój złamany umysł.

Więc przywiąż mnie do słupa i zakryj moje oczy.
Poprzez łzy widzę wdowy i sieroty.
Znam moje wołanie, mimo moich win
I pomimo rosnącego strachu.

Ale będę trzymać się nadziei
I nie pozwolę ci się zakrztusić
Tą pętlą wokół twojej szyi.

I znajdę siłę w bólu
I zmienię swoje postępowanie,
Poznam moje imię, kiedy znów ktoś je zawoła.

Więc wyjdź na rękach ze swojej jaskini
I ujrzyj świat wiszący do góry nogami.
Rozumiesz zależności,
Kiedy rozumiesz świat Stwórcy.

Więc spraw, by twoje syreny zawołały.
I zaśpiewaj co tylko zechcesz.
Nie będę słyszeć, co masz do powiedzenia.

Bo teraz potrzebuję wolności
I muszę wiedzieć jak
Przeżyć życie zgodnie z tym jakie powinno być.

I będę trzymać się nadziei
I nie pozwolę ci się zakrztusić
Tą pętlą wokół twojej szyi.

I znajdę siłę w bólu
I zmienię swoje postępowanie,
Poznam moje imię, kiedy znów ktoś je zawoła.