Attave : Jagody tęsknoty.

Ja, gody tęsknionymi nut ustami.
Jagody tęsknoty czy jazgoty jak mikro knoty.
Czarne w pudełku klej, nuty i klejnuty.
(Na pięcioliniach nut)
Postanowiłaś zadzwonić –
odebrałem w trakcie zaciemnionego taktu dryfowałem pod kościeżyn traktów.

Implikacjami -
zdumiony sobą , zadziwiony kolorytem przyszłej decyzji.  Dalszego rytu i rytuału.
Jadalnych dni i godzin.  (Nie licząc lat)

Sekundnikami bakalie błąkają się
Jak Bąk po letnich ogrodowych
Lokalach. Ach! To lokal sekretnej
Lokalizacji
Azaliż. Pocztowych znaczków klej  liż
Wyliż loka do serpentyn koka.
Makrofazja.
W momencie.

Implikacje odważnikowe,
pomiędzy światłem  odchodzącym a światłem tutaj mieszkającym.
Moje dłonie obecnie to najbardziej nieczynna strefa,
której żadne stopy nosić nie będą,
gdy pojawiasz się w swoim dalekim mieście –
będąc w zwyczaju nierozerwalną,
oczekującą z rytów natury na moje wtargnięcie,
na moje wieczne przeklęcie.

Przystanek morderczej siły.
Zakotwiczona dzikość zmrożonego serca –
jest znienawidzoną porą we mnie,
gdy z zewsząd dobiegają mnie surowe okoliczności,
a szarość chmur sprowadza tutaj szalejące we mnie rozpadliny.
Ja:
Jagody
Czarne jagody.
Tęsknot
Nostalgii.
Melodii
Dalekich brzegów.

Więc
Postanowiłaś zadzwonić –
odebrałem w trakcie zaciemnionego dryfowania,
zdumiony sobą , zadziwiony kolorytem przyszłej decyzji.


Pod wieczorne przeklęcie,
Cienie ostrej mgły. I puszysta otchłań.
Bebechy i flakony.
Jeszcze jeden krok lewiatana.
Na przystanek morderczej siły.
W NAS szalejące rozpadliny.

Cieniem ostrej mgły spowijam rdzeń. Ogarniam.
Owijam szczypawki.
Nieczynną strefą.
Mrożonego płomienia.
W sreberko.
Korniszem
Korniszonem w druszona wacina.

Jestem miś duży miś mam klapnięte uszko, no cóż. W tur malinie, linie falujących błękitów, Pan Kleks nie wie czy się zgiąć czy przykręcić.
Kto nie zna kto nie poznał jeszcze falujących ciepłych wafl czy fafle kogoś już rozpoznały?
Stare
Ro pu chy.
Żabie skręty.
Komety stonogi.

Do lewiatana
Jeden krok
I jeszcze jednej hanuki
Zimny blask.

Stare
Zdarte
Płyty
Chodnikowe
Trzeszczą
Klasyką popu.
I całej reszty sitowia

Jeszcze jedna, niechciana
Zakurzona
Dla starych dzieci.
To trzeba zobaczyć.