Jaco: Lot Wokół Planety Ziemia (Prod. HCP)

Jest dwunasta abstrakt w jego pasmach gra w snach astral
świat z nad gwiazd z dala od mas obraz na synapsach
wyłamał się pryzmat miast ponad blask księżyca
jak międzyczas zachwyca nadzwyczaj kosmiczna matryca
na szczytach wiedza ukryta unikat jak na orbitach
i tak, część prawdy zawarta jest w spliff'ach
witam z miejsca tu przynależnego pozorom
wokół świat pędzi pod kontrolą złotych koron
honor jest nie na pokaz chłopak lecę dziś nie zasnę
to obraz ujęty w słowach całym, cyklu ich następstw
kalkulacje.. ich hipnoza potęgą monet
na ten widok nadal grzmią Bogowie pod nieboskłonem
który jest symbolem tego co nieograniczone
od ziemi po trzeci wszechświat to wszystko jest moim domem

oddychamy w kręgu dni przebiegu cyfr serwerów
brak tu serum.... słyszysz huk karabinierów
ogrom strachu krwawi zachód odcienie już nie te same
femme fatale przykrywa serca Bogów planet
sam talent to wstęp a progres jest wśród kiloherców
kreuj sen swój przemierzając uniwersum
brak wiary niszczy cywilów niczym bron palna
więzi więcej dusz niż demon zachodniego Nilu w Dallas
jak kiedyś Nas nie wierze w eviva l'arte
czas rozerwał harfę serce bijące Mozartem
moc kartek jest w gwiazdozbiorach to działka obserwatora
by żyć trzymać dystans nie utonąć w pozorach
jak Camorra, Capone ziomek niejeden poległ
dziś jest dla mnie nieistotne to co kiedyś było wzorem
wielu wierzy w koniec -przepowiednie na piśmie
bo maja dość życia w nienawiści i niewolnictwie
system sprytnie definicje jego w afirmacji zamknął
my razem z nią gdzie jedyna prawda jest banknot
czas przyspiesza głębszy letarg coś jest nie tak
dziś świat opiera się na kurwach , nie na poetach
ból krzyk krwawa wendeta
łzy w ujawnionych sekretach
coraz mniej radości bracie gaśnie wewnętrzne słońce
społeczeństwo zaślepione pieprzonym fałszywym wzorcem
i nie bawi mnie liniowość codziennych przygód
upada tłum pierdolonych androidów
jest ich wielu wiesz każdy geniusz, prawdy powiernik
znów coś ściemni kolejny niewolnik chemii
kraina cieni we mgle zanika zenit
stracone dusze opłakuje płonący feniks
tak ten cenny kruszec brat jakim jest miłość
dar związany z Zeusem niestety gdzieś odpłynął