WWO: Damy rade

(Sokół)
Przestań człowieku, odrzuć te myśli chore, podnieś głowę, okoliczności są wyjątkowe. Damy rade, bo nie damy się skłócić, nie będziemy słuchać ludzi, którzy sami są głusi, chociaż słyszą i chociaż patrzą, to nie widzą.
(Jędker)
Radzisz se w trudnych przypadkach, o tym gadka właśnie, gaśnie twoje światło, łatwo sie poddajesz, oddajesz inicjatywy. Wiesz co zjesz. Życie parzy jak pokrzywy. Chyba bardzo chcesz żeby ktoś kierował tobą, ja dam rade, bo jestem sobą. Będąc zależnym nie wyminiesz sie z chorobą, szkoda marnować najlepsze lata. Kwestia harta ducha. Chociaż tylu społeczniaków pospierdala z ucha, chociaż popatrz, otwórz oczy. Nie daj się zaskoczyć chociaż. Dajesz radę to to kurwa okaż. Damy rade -to dla moich ziomków, damy rade -dla ich rodzin i potomków, damy rade -dla bliskich i wszystkich, którzy wiesz. Też od życia swoje bierz, damy rade.
refren (Iza)
Pomimo cudzej zawiści...
(Sokół i Jędker)
Chuj na to kładę, bo i tak damy rade razem.
(Iza)
...Dużej nienawiści...
(Sokół i Jędker)
Chuj na to kładę, bo i tak damy rade razem.
(Iza)
Pomimo cudzej zawiści, dużej nienawiści...
(Sokół i Jędker)
Chuj na to kładę, bo i tak damy rade razem, z lojalnym składem damy radę...
(Iza, Sokół i Jędker)
Wszyscy tu...
(Ekipa)
Damy rade!
(Sokół)
Ej, czy ty też wyrównujesz do dołu? Za mądry dla ciebie, kto mądrzejszy od ogółu matołów? Za bogaty ten, kto bogatszy niż ty? Ludzie zachowują się jak ogrodnika psy. Ej, czy równasz w dół? Skoro tobie brak, to niech też braknie mu? Brak mi słów na takie podejście -zawiść, zazdrość, zamiast starać się mieć więcej, tylko myślisz żeby inni mieli mniej... Ej, śmiej się, śmiej, zobaczysz jednak, twój śmiech urwie się jak hejnał. Niech myśl jedna ogarnie tu wszystkie umysły...
(Ekipa)
Damy rade!
(Sokół)
Złożę dwie Wiktorie, lewa na górze. To, że damy rade, to leży w naszej naturze, zapomniałeś już, że nie mieliśmy nic nie tak dawno? Z grupą lojalną, przeciw nam całe bagno. Dziś nie przestaniemy iść, dumnie żyć. Wierzę, że ty też możesz przejść przez wyjątkowe okoliczności...
(Ekipa)
...I dać radę...
refren